Beton samozagęszczalny SCC

Skład betonu samozagęszczalnego
Beton SCC powstaje dzięki zastosowaniu
- cementu (CEM I, CEM II, CEM III)
- kruszywa o maksymalnym wymiarze ziarna 20 mm
- dodatków mineralnych w postaci popiołu lotnego, granulowanego żużlu wielkopiecowego, kamienia wapiennego
- superplastyfikatora na bazie polikarboksylanów lub polikarboksyeterów
- wody
Zalecenia podczas projektowania mieszanki betonu SCC dotyczą:
- przyjęcia współczynnika w/c < 0,50, w przypadku stosowania dodatków mineralnych typu II < 0,35
- ograniczenia łącznej ilości wody zarobowej do 160-200 l/m3 lub zastosowanie domieszek stabilizujących
- stosowanie dużej zawartości frakcji pyłowych, 500-600 kg/m3
- użycie kruszywa o maksymalnym ziarnie do 22,4 mm
- stosowanie superplastyfikatorów
- stosowanie domieszek zwiększających i stabilizujących lepkość
- dobór składu ziarnowego kruszywa o punkcie piaskowym 40-50%
- określenie tolerancj mieszanki betonowej na zmiany zawartości wody zarobowej w zakresie 5-10 litrów
- wolne tempo wylewania betonu
- zanurzenie końcówki rozdzielacza ok. 10 cm poniżej układanej mieszanki, w celu uniknięcia wprowadzenia dodatkowego powietrza
Właściwości betonu SCC
Beton samozagęszczalny (self-compacting concrete) wyróżnia od innych betonów konsystencja, lepkość, przepływalność i odporność na segregację.
Konsystencja oznacza stopień ciekłości badanej metodą rozpływu stożka. Sprawdza się, jaki poziom rozpływu osiągnie mieszanka po upłynięciu określonego czasu. Badanie to pozwala określić klasy:
SF1 – 550-650 mm
SF2 – 660-750 mm
SF3 – 760 - 850 mm
Lepkość oznacza opór, jaki stawia rozpływająca się mieszanka. Badana jest metodą swobodnego rozpływu stożka lub poprzez pomiar czasu wypływu mieszanki z V-lejka i pozwala na określenie klas betonu zgodnie z czasem, jaki mieszanka potrzebuje do uzyskania określonego poziomu rozpływu.
Dobór betonu SCC o odpowiedniej klasie lepkości wpływa na prawidłowy przebieg budowy, ale też decyduje o efekcie wizualnym, szczególnie w przypadku betonu architektonicznego.
Beton klasy VS2/VF2 oraz VS3 niesie ryzyko wystąpienia pęcherzy na powierzchni wykonywanego elementu. Nie sprawdzi się więc jako beton architektoniczny. W takim zastosowaniu odpowiedniejszy będzie beton klasy VS1/VF1.
Przepływalność to zdolność mieszanki betonowej do przepływania bez utraty jednorodności lub blokowania się przez ograniczone przestrzenie i wąskie szczeliny, takie jak gęste zbrojenia.
Przepływalność bada się metodą L-pojemnika lub J-pierścienia.
Odporność na segregację oznacza zdolność do zachowania jednorodności. Bada się ją testem przesiewu, który polega na wyznaczeniu (w %) ilości mieszanki betonowej zdolnej przejść przez sito 5 mm w stosunku do całkowitej ilości mieszanki umieszczonej na tym sicie po jej uprzednim przetrzymaniu przez okres 15 minut w przykrytym pojemniku. Jeśli ilość ta jest mniejsza niż 20%, to mieszankę klasyfikuje się jako odporną na segregację podając odpowiednie jej klasy:
SR1<=20
SR2<=15
Zalety betonu samozagęszczalnego
Korzyści, jakie daje zastosowane tego typu betonu to choćby:
- szczelne wypełnienie szalunków nawet w elementach o bardzo gęstym zbrojeniu czy konstrukcjach o skomplikowanym kształcie
- brak konieczności wirowania – eliminacja hałasu podczas robót
- szybsze wbudowanie mieszanki
- uniknięcie raków, pęcherzy powietrza czy nierównej faktury po rozszalowaniu
Zastosowane betonu SCC
Beton samozagęszczalny sprawdzi się w konstrukcjach o skomplikowanych kształtach oraz tam, gdzie konieczne jest użycie gęstego zbrojenia.
Używa się go do budowania konstrukcji w miejscach, gdzie nie ma możliwości prawidłowego zagęszczenia tradycyjnego betonu.
Wykorzystywany jest do naprawy elementów betonowych i żelbetonowych oraz konstrukcji bezpośrednio obciążonych ruchem.
Nadaje się do uzupełniania ubytków w powierzchni.
Stosowany jest jako beton towarowy oraz wykorzystywany w procesie prefabrykacji.
***
Samozagęszczalny beton oferują m.in. firmy Górażdże, Cemex, Bosta Betona, Dyckerhoff Polska, Master-Builders Solutions, Lafarge.