• ICCX
Jakiego artykułu szukasz?

Tynki wewnętrzne

Tynkowanie to ważny etap wykańczania wnętrz. Aby tynk spełnił swoją funkcję i nadał wnętrzu pożądaną estetykę, musi być odpowiednio dopasowany do warunków panujących w danym pomieszczeniu. Poznaj rodzaje najpopularniejszych tynków wewnętrznych, ich właściwości, sposoby nakładania.
Tynki wewnętrzne

Tynki wewnętrzne, zaprawy tynkarskie, to masy, które nakłada się na ściany, sufity i inne elementy architektoniczne. Pełnią zarówno funkcję ochronną jak i estetyczną, nadając powierzchni równą strukturę. Mogą być ostatecznym wykończeniem lub stanowić bazę pod gładzie, okładziny czy powłoki malarskie.

Funkcje tynków wewnętrznych

Oprócz wspomnianych walorów estetycznych nie należy zapomnieć o innych funkcjach tynków wewnętrznych. Stanowią one ochronę elementów budynku przed uszkodzeniami, a nawet ogniem. Dwucentymetrowa warstwa tynku gipsowego potrafi powstrzymać jego działanie na około 20 minut.

Posiadają one właściwości akumulacyjne – gromadzą i wypromieniowują ciepło. Pochłaniają je, gdy w pomieszczeniu jest wysoka temperatura i oddają, gdy się obniża. Chronią ściany przed przegrzaniem latem, z kolei wypromieniowane ciepło zapewnia wyższe temperatury w pomieszczeniu w okresach przejściowych, co automatycznie przekłada się na rachunki za ogrzewanie czy chłodzenie.

Inną funkcją tynków jest zapewnienie komfortu akustycznego. Mają one zdolność tłumienia dźwięku, która jest zależna od masy i szczelności przegród w pomieszczeniach.

Tynki regulują mikroklimat. Szczególne właściwości w tym zakresie mają tynki na bazie spoiwa wapiennego. Również tynki mineralne charakteryzują się dobrą paroprzepuszczalnością, dzięki czemu ściany swobodnie „oddychają”. Minimalizuje to namnażanie się grzybów czy pleśni. Ewentualny nadmiar pary wodnej jest pochłaniany przez tynk oraz uwalniany, gdy w pomieszczeniu zrobi się zbyt sucho.

Rodzaje tynków wewnętrznych i ich zastosowanie

Najpopularniejsze to tynki:

  • gipsowe
  • wapienne
  • cementowo-wapienne
  • dekoracyjne wapienno-polimerowe
  • gliniane.

Gipsowe tynki szybko wiążą, wymagają więc sprawnego ułożenia. Dobrze nadają się do nakładania maszynowego. Rekomendowane są do pomieszczeń suchych.

Tynki wapienne powstają na bazie wapna hydratyzowanego. Ich właściwością jest długi czas schnięcia, co pozwala nadać mieszance pożądaną fakturę. Są zalecane do nakładania na materiałach mineralnych, cegłach, betonie zwykłym czy komórkowym a także pustakach ceramicznych czy silikatowych.

Tynki cementowo-wapienne sprawdzą się we wszystkich rodzajach pomieszczeń, nawet tych o podwyższonej wilgotności powietrza, jak łazienki czy kuchnie. Stanowią doskonałe podłoże pod farbę, tapety czy płytki ceramiczne.

Tynki dekoracyjne pozwalają uzyskać fantazyjne struktury czy imitacje, np. betonu czy kamienia. To trwałe materiały, nakładane cienką warstwą. Charakteryzują się odpornością na wilgoć i glony.

Gliniane tynki to naturalne, ekologiczne produkty, który znajdują zastosowanie w nowoczesnym budownictwie. Powstają z gliny wymieszanej z takimi dodatkami jak piasek i inne kruszywa. Tynk z gliny doskonale reguluje wilgotność, tworząc zdrowy mikroklimat. Dzięki estetycznemu, ciepłemu wyglądowi tynku z gliny można uzyskać przytulne przestrzenie.

Układanie tynków wewnętrznych

Ważne, aby tynkowanie rozpocząć po okresie osiadania i skurczu murów, czyli 3-6 miesięcy od zakończenia stanu surowego. W budynku powinny być już rozprowadzone instalacje, dobrze, gdy są już osadzone oscieżnice okienne i drzwiowe.

Tynki wewnętrzne nakładać można ręcznie lub maszynowo. W zasadzie wszystkie tynki przeznaczone do nakładania maszynowego można również układać ręcznie, ale ta zasada nie działa w drugą stronę. Tynków ręcznych nie da się układać maszynowo.

Maszynowe nakładanie tynku przy użyciu specjalnego agregatu pozwala uzyskać równomierną aplikację. Układa je się łatwo i szybko. Taki sposób nakładania tynku szczególnie sprawdza się w obiektach wielkopowierzchniowych.

Tam, gdzie do pokrycia jest niewielka powierzchnia, lepiej sprawdzą się tynki nakładane ręcznie.

Po ułożeniu zaprawa musi wyschnąć. Optymalna temperatura do nakładania tynku to 5-25 stopni i wilgotność nie przekraczająca 70%. Otynkowane pomieszczenia trzeba wietrzyć, ale niezbyt intensywnie. Za gwałtowne osuszanie może spowodować skurcz i pękania tynku. W mocno nasłonecznionych pomieszczeniach konieczne może okazać się zraszanie otynkowanych ścian wodą.

Tynki gipsowe schną przeważnie 7-14 dni, cementowe i cementowo-wapienne – 7-14 dni na każdy centymetr grubości.

***

Wśród producentów tynków wskazać można przykładowo firmy: Kreisel, Northpol, Baumit, Kabe, Knauf.

Fot. Freepik

Treści powiązane

Budowa ścian – przegląd materiałów
Budowa ścian – przegląd materiałów
Technologii budowy ścian jest obecnie wiele, począwszy od tradycyjnych murowych, wypieranych obecnie rozwiązaniami systemowymi opartymi na pustakach, przez technologie szkieletowe drewniane i żelbetowe do gotowych, prefabrykowanych elementów. W tym artykule skupiamy się na ścianach murowanych. Sprawdzamy, jakie materiały można wybrać, jakie mają one właściwości i czym się kierować przy wyborze.
Rodzaje tynków
Rodzaje tynków
Dowiedz się, jak różne mogą być tynki, nakładane na poszczególne elementy budowli. Poznaj ich rodzaje, sposoby nakładania, składniki, przeznaczenie i funkcje, jakie pełnią.
Stan surowy zamknięty
Stan surowy zamknięty
Stan surowy zamknięty to pewien etap budowy, obejmujący określony zakres zrealizowanych prac. Stan surowy zamknięty to bardziej zaawansowany etap niż stan surowy otwarty, ale nie obejmuje prac przewidzianych dla stanu deweloperskiego. Co wchodzi w skład stanu surowego zamkniętego?
Stan surowy otwarty
Stan surowy otwarty
W terminologii budowlanej określa się kilka etapów budowy, w których osiągany jest konkretny stan zaawansowania prac. Jest to stan zerowy, stan surowy otwarty, stan surowy zamknięty czy stan deweloperski. Dowiedz się, jakie prace muszą być wykonane, aby budowa została doprowadzona do stanu surowego otwartego. Ile czasu potrzeba na osiągnięcie tego etapu i jaki jest koszt wzniesienia budynku w stanie surowym otwartym.
Konstrukcja ściany szkieletowej drewnianej
Konstrukcja ściany szkieletowej drewnianej
Domy drewniane mają swoich amatorów. Budynki powstałe z drewna mają niepowtarzalny klimat i atmosferę. Dom w technologii szkieletowej nie obiega wyglądem zewnętrznym od murowanego, posiada dobre właściwości termoizolacyjne. Dowiedz się, jakie są rodzaje drewnianych ścian szkieletowych, z jakich elementów się składają. Przeczytaj, jakie są zalety domów budowanych w technologii szkieletowej.
Zawilgocenie ścian – norma, badania
Zawilgocenie ścian – norma, badania
Choć woda jest składnikiem większości materiałów budowlanych oraz uczestniczy w wielu procesach na budowie, jej nadmiar na etapie użytkowania może być niszczący dla obiektów budowlanych. Poznaj metody badania wilgotności ścian oraz poziomy zawilgocenia, które wymagają (lub nie) określonych działań.

Komentarze

brak komentarzy…