Zaprawy klejowe

Skład zaprawy klejowej

Zaprawa klejowa wykonana jest z kruszywa, spoiwa cementowego oraz wielu środków modyfikujących, które wpłyną m.in. na takie właściwości produktu jak mrozoodporność, przyczepność, plastyczność. Są to produkty dostępne w formie suchej mieszanki, które przed użyciem należy zmieszać z wodą.

Rodzaje zapraw klejowych

Występują różne klasy produktów. Wynikają one z europejskiej normy PN EN 12004 „Kleje do płytek – wymagania, ocena zgodności, klasyfikacja, oznacznie", która dzieli kleje na określone typy.

Ze względu na skład chemiczny, zaprawy dzielimy na:

• D – dyspersyjne, w których skład wchodzą spoiwa organiczne, są bardzo elastyczne, dzięki czemu znoszą odkształcenia między podłożem a płytkami
• R – reaktywne, powstałe na bazie żywic, wyróżniają się wodoszczelnością oraz dobrą przyczepnością, stosuje się na w miejscach narażonych na działanie wody i wpływ chemikaliów
• C – cementowe, to mieszaniny cementu, wypełniaczy mineralnych, polimerów i modyfikatorów, najczęściej stosowane do układania płytek.

Uwzględniając parametry techniczne, będziemy mieć zaprawy:

1 – wiążące normalnie

2 – wiążące intensywnie.

Biorąc pod uwagę rodzaj odkształcalności, wyróżniamy zaprawy:

• S1 – odkształcanie w przedziale 2,5 – 5 mm, dobrze przenoszą naprężenia powstające w układzie podłoże-klej-płytka na skutek pracy jednej lub kilku warstw, stosuje się je w systemach ogrzewania podłogowego i ściennego, na elewacjach, tarasach i balkonach, kominkach, a także na stropach drewnianych, płytach gipsowo-kartonowych.
• S2 – odkształcanie powyżej 5 mm.

Z kolei dodatkowe parametry pozwalają rozróżnić zaprawy, które cechuje:

• T – zmniejszony spływ, umożliwiający utrzymanie zaprawy na powierzchniach pionowych
• E – wydłużony czas otwarty, czyli czas, przez który klej nałożony i wyprofilowany na podłożu zachowuje swoje właściwości klejące, w przypadku klejów zwykłych powinien on wynosić minimum 20 minut, natomiast dla klejów o wydłużonym czasie otwartym (oznaczone E) 30 minut.
• F – szybki czas wiązania.

Jaką zaprawę klejową wybrać?

O tym, która zaprawa klejowa będzie odpowiednia, decyduje wiele zmiennych. Uwzględnić musimy:

• miejsce montażu – czy będzie to przestrzeń wewnątrz czy na zewnątrz budynku, ściana, czy może podłoga
• warunki użytkowania – ekspozycja na działanie wysokich lub niskich temperatur, wilgotność
• rodzaje materiałów i powierzchni, które będą ze sobą klejone – inne będą zaprawy np. do płytek ceramicznych i kamiennych.

Rodzaje zapraw w zależności od powierzchni, do jakiej będą klejone płytki:

To, na jakiej powierzchni klejone będą płytki determinuje wybór odpowiedniego kleju. Rodzaj podłoża wymaga użycia zaprawy o konkretnych właściwościach.

Płyty kartonowo-gipsowe mogą ulegać odkształceniom. Na nie warto zastosować zaprawy wyróżniające się sporą elastycznością. Zaleca się więc zaprawy oznaczone symbolem C1 bądź C2.

Podobny produkt sprawdzi się w połączeniu z ogrzewaną podłogą. Częste zmiany temperatury również wymagają zaprawy elastycznej.

Do przyklejenia płytek w basenach konieczna będzie wodoodporna zaprawa, o wysokiej przyczepności oraz elastyczności. Zalecane są produkty oznaczone jako C2 S1 bądź C2 S2.

Najmniej wymagające, najtańsze zaprawy w zupełności wystarczą do ułożenia płytek na murowanych ścianach. To choćby te z oznaczeniem C1T.

Podłoże metalowe cechuje duża podatność na odkształcenia oraz słaba przyczepność. Chcąc zamocować płytki na metalu, powinniśmy więc skorzystać z zaprawy reaktywnej, oznaczonej symbolem R2.

Zaprawy klejowe stosowane z innymi materiałami

Zaprawy klejowe wykorzystywane są do mocowania innych elementów niż płytki. Zależnie od rodzaju materiału, konieczna będzie zaprawa o określonych właściwościach.

Do glazury i terakoty należy użyć zaprawy, która została wyprodukowana w oparciu o cement szary. Podobnie jak przy wszystkich materiałach ceramicznych, najczęściej stosowana jest tak zwana zaprawa klejowa uelastyczniona.

Z kolei zaprawa klejowa do betonu komórkowego powinna być stworzona na bazie cementu białego. Musi ją charakteryzować odporność na niskie i wysokie temperatury.

Zaprawa stosowana w systemach ociepleń, do klejenia wełny mineralnej powinna być bardzo przyczepna oraz paroprzepuszczalna. Najczęściej polecane są produkty oznaczone symbolem CT 180.

Podobną zaprawę warto zastosować przy klejeniu styropianu. Dodatkowo powinna ona być elastyczna ze względu na fakt, że styropian jest lekkim materiałem.

Producenci zapraw klejowych

Wybrane firmy produkujące zaprawy klejowe to przykładowo: Ceresit, Sopro, Atlas, Alpol, Mapei, Izolbet, Fachmann.