Dylatacja posadzki

Dowiedz się, czym są szczeliny dylatacyjne. Przeczytaj, jaką rolę odgrywa dylatacja posadzki oraz jakie jej rodzaje się wyróżnia. Czym wypełnia się szczeliny dylatacyjne.

Dylatacja posadzki to celowo wykonana szczelina, miejsce całkowitego lub częściowego podziału konstrukcji posadzki. Sprawia, że rozdzielone elementy powierzchni pracują bardziej efektywnie, co zwiększa bezpieczeństwo, a także poprawia wygląd i zapobiega powstawaniu pęknięć.

Funkcje dylatacji

Właściwością betonu, użytego m.in. do wykonania posadzki, jest jego kurczliwość w wyniku dojrzewania i twardnienia. Poziom kurczliwości zależy od jakości cementu, kruszywa, zastosowanych domieszek, czasu, jaki upłynął od wykonania wylewki.

Zastosowanie rozwiązania, jakim jest dylatacja, uchroni posadzkę przed popękaniem. Stanowi ona bowiem bufor naprężeń. Umożliwia przemieszczanie się części ułożonych obok siebie, bezpieczne napieranie na siebie płaszczyzn bez powodowania zniszczenia.

Zrezygnowanie z wykonania dylatacji grozi powstaniem pęknięć i rys w wyniku naprężeń, sił działających na powierzchnię.

Kiedy wykonuje się dylatację?

W przypadku dużych powierzchni posadzki wykonanie dylatacji jest absolutnie konieczne.

Warto wykonać szczeliny dylatacyjne w posadzkach:

z drewna klejonego bezpośrednio do podłoża
z paneli układanych na sucho, w formie posadzki pływającej, tj. bez trwałego łączenia z podłożem
z płytek ceramicznych (spoiny dylatacyjne).

Rodzaje dylatacji posadzki

Dylatacje posadzki to tzw. dylatacje powierzchniowe, poziome.

Dylatacje powierzchniowe dzieli się na:

termiczne – kompensowane są naprężenia spowodowane występowaniem różnic temperatury
technologiczne – to głównie dylatacja betonu, tj. wylewki betonowej, w przypadku której istnieje ryzyko kurczenia się i pęcznienia materiału pod wpływem oddziaływania czynników zewnętrznych
przeciwdrganiowe – stosowane głównie w budownictwie mieszkaniowym na terenach zagrożonych szkodami górniczymi czy trzęsieniami ziemi.

Wyróżnia się także:

dylatacje obwodowe
dylatacje pośrednie.

Dylatacje obwodowe tworzy się między posadzką a ścianami lub słupami budynku. Przed ułożeniem wylewki po obwodzie pomieszczenia umieszcza się pas specjalnej taśmy piankowej lub paski materiału termoizolacyjnego (styropianu, wełny mineralnej) o grubości co najmniej 1 cm. Materiały te powinny wystawać 2-3 cm nad poziom wylewki, aby po jej ułożeniu i wyschnięciu odciąć wystające fragmenty. Dylatacje strefowe wykonuje się również w przejściach pomiędzy pomieszczeniami.

Dylatacje pośrednie powstają w wyniku nacięcia powierzchni podkładu szlifierką kątową. Przyjmuje się, że poprawnie wykonane dylatacje powinny dzielić pomieszczenie na pola o powierzchni do 30 m2, w przypadku wylewek cementowych pola powinny mieć maksymalnie 40 m2. Posadzkę nacina się także przy zewnętrznych narożach ścian i słupów.