Środowiskowa Deklaracja Produktu

Środowiskowa Deklaracja Produktu (Environmental Product Declarations – EPD) to dokument, który przedstawia ilościowe dane dotyczące wpływu produktu na środowisko w ciągu całego jego cyklu życia, od wydobycia surowców, przez produkcję, transport na plac budowy, wbudowanie i instalację, użytkowanie, aż po utylizację czy możliwość ponownego użycia. Stanowi rzetelną, certyfikowaną oraz niezależnie zweryfikowaną ocenę wpływu materiałów budowlanych na środowisko.

Oddziaływanie produktów na środowisko to kluczowy parametr w doborze materiałów i wyrobów budowlanych w kontekście zrównoważonego budownictwa. Pozwala w sposób ujednolicony, spójny i wiarygodny ocenić ich wpływ na środowisko i dokonać przez architektów czy inwestorów świadomych wyborów.

Środowiskowa Deklaracja Produktu – norma

Kwestie związane z określeniem oddziaływań produktów na środowisko reguluje norma Normy EN 15804:2012+A2:2019. Została opracowana przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) i opublikowana po raz pierwszy w 2012 roku. Jej kolejne aktualizacje uwzględniały rozwój technologii i zmieniające się potrzeby rynku.

Raportowi podlegają m.in. takie wskaźniki wpływu na środowisko, jak:

• potencjał globalnego ocieplenia (GWP – Global Warming Potetncial), uwzględniający emisję gazów cieplarnianych pochodzących z paliw kopalnych, ze źródeł biogenicznych oraz ze zmian w użytkowaniu Ziemi
• potencjał zubożenia warstwy ozonowej (ODP – Ozone Depletion Potenctial) uwzględnia skutki związane z redukcją warstwy ochronnej ozonu w stratosferze, spowodowane emisją substancji niszczących ozon
• potencjał zakwaszenia (AP – Acidification Potential) uwzględnia skutki związane z zakwaszeniem gleb i wód spowodowanym uwalnianiem gazów, takich jak tlenki azotu i tlenki siarki
• potencjał eutrofizacji (EP – Eutrophication Potential) uwzględnia skutki związane ze wzbogaceniem ekosystemów (słodkowodnych, morskich i lądowych) w pierwiastki odżywcze w wyniku emisji związków zawierających azot lub fosfor
• potencjał formowania ozonu fotochemicznego (POCP – Photochemical Ozone Ceration Potential) uwzględnia skutki związane z tworzeniem się ozonu fotochemicznego w wyniku emisji gazów
• potencjał zubożenia abiotycznego (ADP – Abiotic Depletion Potential) odnosi się do wykorzystania zasobów abiotycznych z Ziemi lub zubożenia zasobów naturalnych takich jak minerały oraz metale i paliwa kopalniane
• zużycie wody odnosi się do względnej ilości zużywanej wody na podstawie regionalnych wskaźników deficytu wody.

Norma dzieli ocenę na kilka modułów, obejmujących różne etapy cyklu życia produktu, co pozwala na szczegółową analizę i raportowanie.

Jak powstaje Środowiskowa Deklaracja Produktu

Proces tworzenia EPD dla konkretnego produktu obejmuje kilka kroków. Są to przede wszystkim:

• zbieranie danych dotyczących wszystkich etapów cyklu życia produktu
• analiza cyklu życia przy użyciu specjalistycznych narzędzi, aby określić środowiskowy wpływ produktu
• opracowanie EPD na podstawie dokonanej analizy
• weryfikacja - EPD musi zostać zweryfikowana przez niezależną jednostkę certyfikującą, aby zapewnić jej dokładność i wiarygodność.

Korzyści Środowiskowej Deklaracji Produktu

Opracowanie Środowiskowej Deklaracji Produktu pozwala na transparentną, znormalizowaną ocenę wpływu materiałów i wyrobów budowlanych na środowisko.

To z kolei przekłada się na:

• świadome decyzje zakupowe klientów
• zwiększenie zaufania klientów, którzy wybierają produkt bezpieczny dla środowiska
• wzmocnienie konkurencyjności produktu w sektorze zrównoważonego budownictwa, ponieważ tego rodzaju deklaracje są wymagane przy większości certyfikacji budynkowych, takich jak LEED, BREEAM czy DGNB
• dostęp do rynków światowych - deklaracje EPD są uznawane na całym świecie, co ułatwia wejście na nowe rynki zbytu
• możliwość porównania produktu z konkurencyjnym odpowiednikiem
• identyfikację obszarów, w których możliwe jest zredukowanie wpływu na środowisko.

Fot. Freepik