Okna antywłamaniowe

Odporność okien na włamanie

Poziom odporności na włamanie klasyfikuje się głównie na podstawie czasu potrzebnego na sforsowanie danego okna. Powszechnie uważa się, że większość okazjonalnych włamywaczy rezygnuje z próby wtargnięcia przez okna lub drzwi, jeśli nie uda im się pokonać zabezpieczeń w ciągu trzech minut.

Kwestie odporności okien na włamanie regulują normy:

• PN-EN 1627:2021-11 „Drzwi, okna, ściany osłonowe, kraty i żaluzje. Odporność na włamanie. Wymagania i klasyfikacje” – przedstawia wymagania i systemy klasyfikacji dotyczące odporności na włamanie okien i pozostałych wyrobów otworowych o różnych sposobach otwierania;
• PN-EN 1628:2021-11 „Drzwi, okna, ściany osłonowe, kraty i żaluzje. Odporność na włamanie. Metoda badania dla określenia odporności na obciążenia statyczne” – podaje metodę badania służącą do ustalenia odporności na obciążenia statyczne, niezbędną do kwalifikacji odporności na włamanie wyrobów otworowych, bez oceny właściwości ich zamocowania do struktury budynku;
• PN-EN 1629:2021-11 „Drzwi, okna, ściany osłonowe, kraty i żaluzje. Odporność na włamanie. Metoda badania dla określenia odporności na obciążenia dynamiczne” – określa metodykę badań związaną z odpornością na obciążenia dynamiczne, w celu oceny odporności na włamanie jak w powyższej normie;
• PN-EN 1630:2021 „Drzwi, okna, ściany osłonowe, kraty i żaluzje. Odporność na włamanie. Metoda badania dla określenia odporności na próby włamania ręcznego” – zawiera metody badań poszczególnych wyrobów, ustalając ich odporność na próby włamania ręcznego.

Klasy odporności okien na włamanie

Norma PN-EN 1627:2021-11 opisuje klasyfikację składającą się z sześciu klas odporności (RC – Resistance Class) na włamanie, od RC 1 do RC 6.

RC1 to okna posiadające podstawową ochronę przed próbą siłowego otwarcia, ale nie są zalecane do miejsc szczególnie narażonych na włamanie, są odporne na agresję bez użycia narzędzi (kopanie, uderzanie, itp.).

RC2 – najpopularniejsza klasa okien antywłamaniowych - zapewnia solidną ochronę przed próbą sforsowania okna, włamanie prostymi narzędziami (np. śrubokręt, klin, szczypce) z czasem oporu 3 minuty.

RC3 – włamanie możliwe przy użyciu prostych narzędzi (śrubokręt, łom), czas oporu 5 minut.

RC4 - włamanie przez doświadczonego włamywacza, z zastosowaniem pił, młotków, dłuteł oraz wiertarek akumulatorowych, czas oporu 10 minut.

RC5 – j.w., czas oporu 15 minut.

RC6 - włamanie przez doświadczonego włamywacza, z zastosowaniem elektronarzędzi dużej mocy, czas oporu 20 minut.

RC3-RC6 – to wyższe klasy antywłamaniowe, zalecane do budynków o szczególnie wysokim ryzyku włamania, takich jak obiekty komercyjne, magazyny, banki czy zakłady karne..

W budynkach mieszkalnych najczęściej wykorzystuje się drzwi i okna o klasie odporności na włamanie RC1–RC3.

Okna o wyższej klasie bezpieczeństwa posiadają dodatkowo zaczepy antywłamaniowe, klamki z kluczykiem, wklejane listwy przyszybowe, zabezpieczenia antywyważeniowe, czy szyby klejone P4).

Klamka z kluczykiem powinna mieć wytrzymałość co najmniej 100 niutonometrów (Nm). Oznacza to, że po zablokowaniu kluczem ulegnie działaniu siły odpowiadającej 10 kg przyłożonej na ramieniu długości jednego metra. Dzięki temu potencjalny włamywacz nie będzie w stanie przekręcić zablokowanej klamki ani odblokować okuć od zewnątrz bez użycia dodatkowych narzędzi.

Odporność okna uzyskuje się poprzez wyposażenie okna w okucia z elementami utrudniającymi wyważenie skrzydła z ościeżnicy, głównie w trzpienie ryglujące w kształcie grzybka, zamontowane na skrzydle. Liczba tych punktów, zamocowanych na obwodzie okna, decyduje o klasie jego odporności na włamanie, przy czym im jest ich więcej, tym wyższa klasa.

Szyby antywłamaniowe

O poziomie zabezpieczenia przed włamaniem decyduje zatem rodzaj stolarki okiennej, ale też wybrany pakiet szybowy. W oknach klas od RC2 do RC6 należy odpowiednio stosować oszklenie w klasach od P4 A do P8 B.

W budynkach mieszkalnych najczęściej stosuje się szyby o klasach P1A–P4A. Poza zwiększoną odpornością na włamanie, zapewniają one także ochronę przed zranieniem w przypadku stłuczenia. W zależności od rodzaju szkła, po rozbiciu nie kruszy się ono na ostre odłamki, lecz pozostaje na miejscu (jak w przypadku szkła laminowanego i zbrojonego) lub rozpada się na kawałki o zaokrąglonych krawędziach (jak w szkle hartowanym).

Szyby antywłamaniowe z powodzeniem zastępują kraty w oknach czy rolety. Mają też więcej zalet – kraty zasłaniają widok za oknem, a opuszczone rolety sygnalizują, że nie ma nas w domu. Szyby antywłamaniowe zaś stanowią element zaskoczenia dla złodziei, którzy zwykle nie spodziewają się dodatkowych utrudnień. Tym bardziej, że takie szyby wyglądają jak te zwykłe, niewzmocnione.

W domach jednorodzinnych stosuje się zwykle szyby klas P3 i P4 – firmy ubezpieczeniowe uznają je zwykle za odpowiednie zabezpieczenie i obniżają dzięki nim składki nawet o 10%.

Klasyfikacja została określona w normie PN-EN 356:2021 „Szkło w budownictwie — Odporność na uderzenia — Metoda badania i klasyfikacja odporności na próby przebicia ręcznego”. Dokument ten opisuje procedurę badania wytrzymałości szyb ochronnych na przebicie elementem udarowym oraz na rozbicie przy użyciu siekiery.

Zanim szyba uzyska certyfikat, przechodzi test. Musi wytrzymać uderzenie kuli o masie 4,11 kg zrzuconej z wysokości 9 m, i to aż trzykrotnie. Oznacza to, że w przypadku włamywacza używającego kilkukilogramowego młota taka szyba stanowi skuteczną barierę. Podobna odporność dotyczy również szyb klasy P5A, natomiast szyby o jeszcze wyższej wytrzymałości rzadko są stosowane w budownictwie mieszkaniowym.

Montaż okien antywłamaniowych

Poza antywyważeniowymi okuciami, bezpiecznymi szybami i certyfikowanymi klamkami, okna o podwyższonej odporności na włamanie powinny być zbudowane z profili wzmocnionych stalowymi kształtownikami.

Istotnym elementem montażu okna o podwyższonej odporności na włamanie są łączniki, które muszą być całkowicie odporne na wyrwanie, niezależnie od rodzaju materiału, z którego wykonana jest ściana z otworem. Często rekomenduje się używanie dłuższych i solidniejszych łączników, zdolnych wytrzymać nawet bardzo dużą siłę wyrywania.

Kluczowe pozostaje jednak dokładne stosowanie się do zaleceń zawartych w instrukcji montażu producenta.

Najczęściej wykorzystywane są następujące elementy mocujące:

• łączniki/kołki rozporowe z metalową tulejką o minimalnej średnicy wynoszącej 10 mm oraz długości zapewniającej głębokość osadzenia w ścianie budynku, wynoszącej co najmniej 50 mm;
• stalowe łączniki śrubowe z różnymi rodzajami łbów, o minimalnej średnicy 7,5 mm oraz długości wynoszącej co najmniej 60 mm;
• stalowe śruby dystansowe o średnicach gwintu 11,5 i 7 mm oraz długości wynoszącej od 50 do 60 mm;
• kotwy montażowe w formie płaskownika z blachy grubości od 0,8 do 2 mm i długości do 220 mm, wyposażone w otwory do wprowadzenia wkrętów, przy czym jeden koniec osadza się przez zakleszczenie w kształtowniku ościeżnicy, a drugi przytwierdza do ściany lub ościeża.

Mocowanie należy wykonać tak, aby przewidywane obciążenia zewnętrzne były przekazywane przez wymienione elementy na konstrukcję budynku, co zagwarantuje prawidłowe funkcjonowanie okien. Ma to szczególne znaczenie dla zachowania płynnej pracy skrzydeł podczas otwierania i zamykania. Dodatkowo mocowanie nie może prowadzić do odkształcania poszczególnych części okna.

Gdzie montować okna antywłamaniowe?

Nie każde okno w domu musi mieć odporność klasy RC3 – poziom zabezpieczeń warto dostosować do stopnia narażenia danej przegrody na włamanie. Statystycznie najczęściej dochodzi do włamań przez drzwi tarasowe (balkonowe) oraz nisko położone okna, niewidoczne od ulicy, dlatego to właśnie te miejsca wymagają szczególnej uwagi przy planowaniu ochrony domu.

W oknach łatwo dostępnych z zewnątrz zaleca się stosowanie zabezpieczeń klasy RC2 lub RC3. Natomiast w oknach dachowych i trudno dostępnych zwykle wystarczy standardowe okucie lub okucie z podstawowym punktem bezpiecznym. Do okien na pierwszym piętrze najczęściej poleca się zabezpieczenia klasy RC1.

Obejrzyj podsumowanie dotyczące okien antywłamaniowych:

Poznaj firmy z branży okiennej.

Fot. montaz-okien.com