Stan zerowy budowy

W terminologii budowlanej określa się kilka etapów budowy, w których osiągany jest konkretny stan zaawansowania prac. Jest to stan zerowy, stan surowy otwarty, stan surowy zamknięty czy stan deweloperski.

Stan zerowy – jakie prace

Do pierwszych prac budowlanych na posesji przystąpić można po wyborze projektu i uzyskaniu wszystkich niezbędnych zezwoleń.

Na początkowym etapie budowy konieczne jest wyrównanie terenu i usunięcia wierzchniej warstwy gleby.

Następnie wytycza się zarys budynku – to zadanie dla geodety. Musi się to odbyć zgodnie z planem usytuowania budynku na działce i projektem domu. Zachowany musi być kształt i wymiary zawarte w projekcie. Wyznacza się także miejsca przyłączy kanalizacyjnych i wodociągowych oraz punkt odpowiadający poziomowi zero, czyli poziomowi parteru domu.

Kolejnym krokiem jest przygotowanie fundamentów. Ich głębokość zależy od tego, czy dom będzie posiadał piwnicę. Jeśli nie, należy uwzględnić strefę przemarzania gruntu dla danego położenia geograficznego i fundamenty zlokalizować poniżej tego poziomu.

Końcowym etapem prac stanu zerowego budowy jest wykonanie wylewki pod podłogi i jej izolacja.

Zatem stan zerowy budowy obejmuje:

• wyrównanie terenu
• wytyczenie zarysu budynku
• wykonanie fundamentów i ewentualnie ścian piwnicznych
• wykonanie hydroizolacji pionowej oraz termoizolacji ścian fundamentowych
• przygotowanie przepustów do poprowadzenia koniecznych instalacji
• wykonanie wylewki pod podłogi i stropu nad piwnicą (jeśli taka powstaje).

Budowa fundamentów

Jeśli budynek nie będzie posiadał piwnicy, fundamenty osadza się na głębokości od 0,8 do 1,4 m w zależności od obszaru. Decydującym parametrem jest strefa przemarzania gruntu, w jakiej zlokalizowana jest inwestycja. Zgodnie z prawem fundamenty muszą znaleźć się poniżej poziomu przemarzania gruntu.

Wybór technologii, w jakiej powstaną fundamenty, zależy od warunków wodno-gruntowych w miejscu inwestycji. Na gruntach przepuszczalnych, jednorodnych takich jak żwir czy piasek najczęściej stosuje się fundamenty bezpośrednie – ławy, płyty lub stopy fundamentowe.

Spoiste grunty, jak gliny czy iły mogą wymagać zastosowania ław fundamentowych umieszczonych poniżej strefy zamarzania.

Na gruntach organicznych, takich jak namuły czy torfy, najlepiej sprawdzą się fundamenty pośrednie – podparte, zawieszone lub normalne.

Jeśli fundamenty znajdują się powyżej poziomu wód gruntowych, do ich zabezpieczenia wystarczy też lekka izolacja, wykonana przykładowo z masy polimerowo-bitumicznej, nakładanej w dwóch przebiegach, która po związaniu pozwala uzyskać się bezszwową hydroizolację powłokową.

Na gruntach nieprzepuszczalnych, sprzyjających zaleganiu wody na dnie wykopu fundamentowego, jednocześnie przy poziomie wód gruntowych poniżej poziomu posadowienia budynku wykonuje się tzw. izolację średnią, z dodatkiem wkładki zbrojącej. Wykorzystuje się także cienkowarstwowe zaprawy uszczelniające – szlamy uszczelniające sztywne oraz elastyczne. Można również stosować odpowiednie modyfikowane papy termozgrzewalne.

W trudniejszych warunkach gruntowo-wodnych, do ochrony przed wodą naporową, wodą gruntową wywierającą ciśnienie hydrostatyczne stosuje się materiały izolacyjne o podwyższonej trwałości – to tzw. izolacja ciężka.

Ile kosztuje stan zerowy budowy?

Koszt tego etapu budowy zależeć będzie od wielkości budynku, warunków wodno-gruntowych, z jakimi przyjdzie się mierzyć. Większy koszt poniesie inwestor decydując się na budowę piwnicy.

Na wysokość wydatków wpłynie wybór materiałów i zakres koniecznych prac.

Szacunkowo osiągnięcie stanu zero to koszt od 60 do 110 tys. zł.

Ile trwa uzyskanie stanu zerowego budowy?

Choć stan zerowy to najkrótszy etap budowy domu i nie przynosi spektakularnych efektów, bo widać jedynie zarys domu, to jest on niezwykle istotny. Na tym etapie powstaje fundament domu – od jakości jego wykonania, użytych materiałów, właściwego zaizolowania zależeć będzie trwałość całej konstrukcji i bezpieczeństwo mieszkańców.

Zależnie od stopnia skomplikowania projektu i wybranej technologii budowlanej stan zero budynku można osiągnąć w zaledwie 2-4 tygodnie.

Znaczenie stanu zerowego

Jak wspomniano, stan zerowy stanowi podstawę całej dalszej inwestycji. Stąd podkreśla się jego duże znaczenie, bowiem odpowiednie wykonanie prac budowlanych na etapie stanu zerowego przesądza o:

• stabilności konstrukcji
• odporności budynku na warunki atmosferyczne
• długotrwałości budynku
• możliwości wykonania dalszych etapów budowy
• koszcie całej budowy
• zgodności z przepisami i standardami budowlanymi.

Inwestycja w prawidłowe wykonanie stanu zerowego przekłada się na sukces całego projektu budowlanego.

Co po stanie zerowym?

Wykonanie prac przewidzianych dla stanu zero pozwala przystąpić do dalszych etapów budowy, jakimi są stan surowy otwarty, stan surowy zamknięty, stan deweloperski, prace wykończeniowe i zagospodarowanie otoczenia wokół budynku.