Technologia białej wanny

Technologia białej wanny polega na takim zaprojektowaniu mieszanki betonowej i jej wbudowaniu, że uzyska się produkt wodoszczelny. Beton przejmuje w tym rozwiązaniu zarówno funkcję nośną, jak i uszczelniającą. To alternatywa dla izolacji typu powłokowego – pap, membran, mat, bitumów.

Efekt taki jest możliwy w połączeniu z utrzymaniem reżimu technologicznego na każdym etapie realizacji inwestycji.

Technologia białej wanny – zastosowanie

Rozwiązanie to wykorzystuje się w przypadku konstrukcji wymagających trwałej wodoszczelności. Może być stosowane przy budowie:

• piwnic
• parkingów podziemnych
• tuneli
• zbiorników wodnych
• basenów

Biała wanna – skład betonu

Wyprodukowanie betonu o wysokich parametrach wodoszczelności (minimum W8) możliwe jest w profesjonalnej betoniarni, z zastosowaniem specjalistycznych węzłów betoniarskich.

Podstawą uzyskania betonu w technologii białej wanny jest receptura gwarantująca wyrób klasy przynajmniej C25/30, o niskim skurczu i niskim cieple hydratacji. Skład projektowany jest z uwzględnieniem właściwych stosunków wody i cementu, wielkości i proporcji kruszyw oraz dodatków odpowiednich domieszek i dodatków uszczelniających.

Technologia białej wanny

Uzyskanie pożądanego efektu możliwe jest przy zachowaniu określonych wymagań technologicznych. Są to:

• wspomniana wcześniej odpowiednia receptura betonu
• zachowanie właściwej grubości elementów - płyta fundamentowa - min. 25 cm, ściany - min. 24 cm) oraz zaprojektowane odpowiednie ograniczenie rozwarcia rys (przynajmniej do 0,2 mm w zależności od warunków wodnych)
• podział realizowanych elementów monolitycznych (płyty fundamentowej i ścian) na odpowiednie sekcje betonowania
• wykonanie dodatkowego dozbrojenie przeciwskurczowego i przeciwkarbowego
• zastosowanie materiałów uzupełniających - dwie warstwy folii poślizgowej na chudym betonie pod płytą fundamentową, materiały ściśliwe w miejscach zmian jej grubości

Na etapie projektowania ustala się minimalną liczbę połączeń, sposób ułożenia i zagęszczenia mieszanki, techniki wykończeniowe, wielkość elementów betonowych, wymiarowanie ich zbrojenia, jego, rozstaw, typ, rozmieszczenie, harmonogram betonowania, w tym precyzyjne pozycjonowanie i wymiarowanie połączeń w konstrukcji, a także inne szczegóły: połączenia dylatacyjne, zastosowanie odcinków kontrolowanego pęknięcia wymuszającego podział sekcji, rozwiązania hydroizolacyjne na połączeniach elementów, przejścia przez ściany i dno.

Wady i zalety technologii białej wanny

Za wyborem tego rozwiązania przemawia:

• uzyskiwana mniejsza grubość elementów konstrukcyjnych
• beton spełnia zarówno funkcję nośną, jak i uszczelniającą
• krótszy czas budowy
• możliwość realizacji w niekorzystnych warunkach pogodowych

Wadą białej wanny jest:

• wymagany wysoki reżim technologiczny – technologia nie wybacza błędów
• problematyczne usuwanie ewentualnych nieszczelności
• wrażliwość konstrukcji na przecieki w miejscach newralgicznych – tam, gdzie elementy przyłączy i instalacji przechodzą przez ścianę
• ograniczenia zastosowania tej technologii w trudnych warunkach wodno-gruntowych
• wymagana specjalistyczna wiedza, doświadczenie i fachowość wykonawców

Technologia białej wanny uchodzi za droższą. Jednak ten argument, przemawiający za wyborem tradycyjnych rozwiązań łatwo odrzucić choćby wspominając o kosztach zakupu i ułożenia materiałów hydroizolacyjnych oraz dłuższym czasie wymaganym do wyschnięcia betonu.

Obiekty w technologii białej wanny

Wiele obiektów na terenie Polski zostało zbudowanych z zastosowaniem betonu uszczelniającego. Wybrane z nich to Stadion Miejski we Wrocławiu, nowoczesny kompleks Business Garden w Warszawie, Poznaniu i Wrocławiu, Galeria Kaskada w Szczecinie, Galeria Zielone Arkady w Bydgoszczy, Amfiteatr Park w Warszawie, Galeria Solaris w Opolu.

***

Przeczytaj także:

Hydroizolacje

Betony specjalne

Beton podwodny

Agresja chemiczna wody względem betonu