Beton posadzkowy
Beton posadzkowy - zastosowanie
Posadzki betonowe stosuje się przede wszystkim w obiektach przemysłowych, magazynowych czy parkingach podziemnych biurowców lub galerii handlowych.
Jakie wymagania powinien spełniać beton posadzkowy? Kluczowe z nich to:
- odpowiednia twardość podłoża
- łatwość utrzymania czystości
- odporność na długą i intensywną eksploatację
- odporność na wibracje i substancje chemiczne
- odpowiednia faktura zapobiegająca ślizganiu się
Receptura betonu posadzkowego
Poszczególne składniki tego typu betonu powinny mieć określone parametry. Jakie powinny być proporcje składników betonu posadzkowego?
Najczęściej wybiera się cement klasy 32,5 lub 42,5 CEM II (z dodatkami) oraz CEM III (hutniczy). Wybór cementu właściwej klasy gwarantuje uzyskanie odporności na korozję chemiczną.
Istotne, aby zastosowany cement posadzkowy zawierał żużel wielkopiecowy, zaleca się z kolei unikanie cementu z popiołem lotnym.
Większą odporność na ścieranie uzyska się stosując kruszywo łamane z różnych typów skał, choć wybierane jest także grube kruszywo otoczakowe. Przyjmuje się, że udział piasku o uziarnieniu do 2 mm powinien wynosić 35-40% w stosunku do kruszywa grubego (2-16 mm).
Woda wodociągowa spełnia całkowicie wymagane normy. Istotna jest proporcja wody do cementu. Współczynnik w/c nie powinien przekraczać 0,5, co pozwoli uzyskać beton o niskim skurczu oraz wymaganych klasach wytrzymałościowych. Istotne jest uzyskanie jak najniższego, nieprzekraczającego wartości 0,4 mm/mb skurczu betonu, aby uniknąć ewentualnych rys czy pęknięć w trakcie wysychania, a tym samym spadku jakości i bezpieczeństwa.
Dodawane domieszki mają właściwości upłynniające i plastyfikujące.
Najczęściej stosowanymi do betonu posadzkowego superplastyfikatorami są środki na bazie sulfonowanych żywic naftalenowo-melaminowych lub sulfonowanej żywicy naftalenowej i lignosulfonianu.
Jeśli mieszanka betonowa wymaga transportu na duże odległości, stosuje się domieszki na bazie fosforanów opóźniające wiązanie.
Przy wykonywaniu prac w niskich temperaturach konieczne jest stosowanie domieszek przeciwmrozowych.
Ilość i rodzaj zastosowanej domieszki zależy od temperatury otoczenia, temperatury masy betonowej, czasu dowozu i czasu potrzebnego na rozłożenie i zagęszczenie mieszanki.
Właściwa wodoszczelność, nasiąkliwość i odporność na ściskanie wynika z minimalnej wymaganej klasy betonu określanej jako C20/25. Dawniej oznaczany był symbolem B25. (Proporcje składników betonu B25 to przykładowo na 25 kg cementu daje się zaledwie od 2,2 do 2,7 litra wody).
Technologia wykonania
Sposób zagęszczenia zależy od konsystencji zabudowywanego betonu.
Stosuje się:
- listwy wibracyjne
- wibratory pogrążalne
- maszyny typu „LaserScreeed”
Minimalny czas wibracji to 25 sekund, dostosowywany jest każdorazowo przez osobę nadzorującą wykonywanie posadzki. Zarówno zbyt krótki, jak i zbyt długi czas wibrowanie spowoduje niepożądane skutki, pogarszające parametry betonu.
Po wbudowaniu mieszanki koniecznym etapem jest pielęgnacja betonu, zapobiegająca zbyt szybkiej utracie wody, powstawaniu dużych różnic temperatur betonu i otoczenia, przeciągom.
Stosuje się folie ochronne, ewentualnie natryskuje preparaty pielęgnacyjne na bazie wosków.